بیشتر انواع آسیب سازند باعث کاهش نفوذپذیری بومی سازند می‌شود. می‌توان تاثیر نفوذپذیری کاهیده را بر روی چاه با استفاده از مدل‌های مخزن (مدل‌های ریاضی و مدل‌های فیزیکی آزمایشگاهی) مورد مطالعه قرار داد. تاثیراین مسئله به صورتی مرتبط با عمق آسیب سازند است.

[تاثییر کاهش نفوذپذیری سازند بر روی بهره‌دهی ، به عمق آسیب سازند بستگی دارد. به عنوان مثال کاهش نفوذپذیری به اندازه‌ی ۵۰٪ در اطراف چاه در ضخامت ۲ اینچ، بهره‌دهی را در حدود ۷٪ کاهش می‌دهد. ولی اگر کاهش نفوذپذیری در ضخامت ۱۲ اینچی اتفاق بیفتد. بهره‌دهی به اندازه‌ی ۱۴٪ کاهش می‌یابد. در آنالیزی مشابه ، به این نتیجه می‌رسیم که اگر کاهش نفوذپذیری ۹۰٪ را در ضخامتی به اندازه‌ی ۱۲ اینچ داشته باشیم، نتیجه کاهش ۶۲٪ بهره‌دهی خواهد بود. بنابراین اگر در شعاع ۱ فوتی از لطراف چاه، نفوذپذیری به ۱۰٪ مقدار اولیه خود برسد، به جای ۱۰۰۰ بشکه نفت در روز فقط ۴۸۰ بشکه در روز تولید خواهد شد. این مساله اهمیت جلوگیری از آسیب سازند را نشان می‌دهد].

نکته مهمی که باید در نظر داشت این است که هر تلاشی در زمینه‌ی از بین‌بردن آسیب سازند باید به مینیمم‌کردن دو مساله شدت آسیب و عمق بپردازد. محدود کردن آسیب سازند به ۰.۵ اینچ از اطراف چاه حتی اگر نفوذپذیری را به اندازه‌ی ۹۰٪ کاهش دهد. به مراتب بهتر از آلوده ساختن ۱ فوت با کاهش نفوذپذیری ۵۰٪ است.

منبع :اویل داک

(گروه آموزشی فرانفت)